Wrażenia

Pierwszy dzień szkolenia minął dość szybko. Chociaż przez deszczową pogodę i kotłujące się czarne chmury na niebie nastrój miałam jakiś taki dziwny. Deszcz towarzyszył mi cały poranek w drodze na zajęcia, wszędzie woda, buty i nogawki spodni lekko się zamoczyły czego nie cierpię! W ogóle to nie cierpię takich ulewnych deszczy , zwłaszcza kiedy muszę wyjść z domu. Samo szkolenie przebiegło bez większych atrakcji i rewelacji... Grupa moja składa się z ludzi w bardzo dużym przedziale wiekowym - od 25 do 60 lat przez co poziom wiedzy grupy jest bardzo zróżnicowany. Są osoby z dużym doświadczeniem i takie jak ja które tylko teorii lekko liznęły na studiach a praktyka to czarna magia. Zajęcia prowadzi młoda dziewczyna, "na oko" w moim wieku albo może i młodsza rok albo dwa. Wszystkie "stare wygi" starają się jej dać do zrozumienia że to właśnie one wiedzą lepiej bo przecież pracowały po 20 -30 lat w zawodzie więc co taka młoda dziewczyneczka może im jeszcze nowego powiedzieć. A ja się w takim razie pytam, po co na szkolenie się zapisywały skoro tak doskonale wszystko wiedzą?? Denerwują mnie ich głupie uwagi i docinki, są beznadziejne i nie na miejscu. A poza tym ustawy i przepisy zmieniają się bardzo często i "stare wygi" czasami zamykają się kiedy w aktualnym kodeksie prowadząca pokazuje im najnowsze zmiany w przepisach. HA!! :) Ja na razie, po pierwszym dniu nie czuję się źle ani nie mam wrażenia że to nie moja bajka. jak na razie grupa się nie zintegrowała i szczerze wątpię że kiedykolwiek to nastąpi. Nie wszyscy nawet rozmawiają ze sobą na przerwach... hmmm...  Póki co tematy szkolenia mnie interesują, oby tak dalej. No i przez to że zajęcia mamy w szkole czuję się trochę jak za dawnych lat. Siedzimy po dwie osoby w ławce a czasem zdarza się że ktoś idzie do tablicy rozwiązać zadanie :) To zawsze mnie stresowało i teraz znów poczułam takie uciskanie w żołądku ...ech... chyba niezbyt miłe ;) Wróciłam zmęczona, nawet w autobusie nie miałam siły żeby poczytać książkę którą sobie specjalnie po to wzięłam. Mąż przywitał mnie bardzo ciepło, zrobił mi pyszna kolację i jeszcze razem obejrzeliśmy wczorajszy mecz. Przez to szkolenie muszę zmodyfikować trochę rozkład mojego dnia, nie dam rady za dużo zrobić po powrocie więc większość domowych obowiązków będę musiała przełożyć na poranne godziny kiedy jeszcze jestem w domu. Dziś ciężko było wstać rano kiedy zadzwonił mi budzik bo wczoraj do 1 w nocy czytałam książkę która bez reszty mnie wciągnęła( "Arabska córka" Tanyi Valko to kontynuacja powieści "Arabska żona" - polecam wszystkim którzy lubią książki opowiadające o życiu kobiet w krajach muzułmańskich. Czasami włos się jeży na głowie i nie mogę uwierzyć że takie rzeczy dzieją się na prawdę gdzieś na świecie) ale podniosłam swoje ociężałe ciało z łózka i zabrałam się za gotowanie obiadu na dziś. Zupa już prawie gotowa a co do drugiego dania to zostawię kartkę mojemu M. z wiadomością "WYMYŚL COŚ SAM" :)) Mam jeszcze trochę czasu do wyjścia więc wykorzystam go na poczytanie blogów bo czuje że robią mi się zaległości...