Byle do piątku... :)

Już jutro piąteczek, upragniony przeze mnie dzień tygodnia . Myślę o nim dosłownie od poniedziałku i nie mogę się już doczekać kiedy jutro o 16 zamkną się za mną drzwi biura i wreszcie zacznie się weekend. Mimo że mam w planach spędzić go raczej aktywnie to wprost nie mogę się doczekać. W dużej mierze jest to spowodowane tym, że praca moja dobija mnie z dnia na dzień coraz bardziej, coraz więcej obowiązków a czas niestety nie chce się rozciągać i 16 wybija nieubłaganie. Ma to swoje plusy, bo nie dłuży mi się w pracy, oj nie! Ale  nadgodziny zaczynają stawać się codziennością a mi wcale się to nie podoba. Staram się nie narzekać bo przecież tak długo szukałam pracy, że grzechem byłoby nie cieszyć się kiedy wreszcie się ją ma, ale... No właśnie, zawsze musi być jakieś ale...  W tym przypadku ale dotyczy szefowej, która nie zauważa podstawowych problemów związanych z brakami kadrowymi, z natłokiem obowiązków i z podziałem ich między nas... No ale cóż, nie każdy ma szczęście mieć super szefa, a moją szefową trafnie określa poniższy napis :)