Wszędzie dobrze , ale...

oczywiście w domu najlepiej! :) Wróciłam we wtorek do Krakowa i od razu lepiej się poczułam. Jakoś tak bezpiecznie i bardziej szczęśliwa... Czułam się super i czuję się tak ciągle. A spotkanie z M. po takim czasie rozłąki było wspaniałe :) Nie mogłam się od niego odkleić przez cały dzień, on ode mnie też. Czułościom wprost nie było końca i cały czas jest jakoś tak "Inaczej" :) jakoś tak pięknie, kolorowo i radośnie :) Nie możemy się ze sobą nagadać, cały czas opowiadamy sobie a co u mnie się działo przez ten czas  a co u M.  Ta rozłąka chyba coś zmieniła , uświadomiła nam jak ważni jesteśmy dla siebie i muszę przyznać że to wspaniałe uczucie poczuć coś tak mocno i wiedzieć że ta druga osoba czuje to samo :) Wreszcie po ciężkim tygodniu zmagań z różnymi przeciwnościami losu powiało optymizmem. 

Po powrocie do domu czekała też na mnie super niespodzianka :) Nie jest to oczywiście najważniejsze , bo największą niespodzianką dla mnie jest powrót M. ale tak mnie to zaskoczyło, w ogóle się nie spodziewałam. We wtorek wieczorem M. wręczył mi mały prezent, bardzo ładnie zapakowany.To był zaległy prezent walentynkowy. 

Pięknie zapakowane w różowy papier i przewiązane kolorowymi wstążeczkami pudełko ozdobione było ślicznym złotym motylkiem :) Pomyślałam najpierw że M. jest taki pomysłowy i to dzieło jego rąk ale nie, pani w sklepie mu pomogła :)) Prezent mimo że niewielkich rozmiarów był dość ciężki i zupełnie nie wiedziałam co to może być... Aż wreszcie rozpakowałam go całkiem i okazało się, że to ... 

 

  ... moje ulubione perfumy (jedne z wielu oczywiście) :)  Zaskoczył mnie bardzo :) Podwójne szczęście, ukochany facet i ulubione perfumy - jestem w 7 niebie :)