Upał w roli głównej... i inni

Po upalnym weekendzie nadchodzi upalny tydzień... W takie dni potrafię efektywnie funkcjonować tylko wczesnym rankiem albo późnym wieczorem kiedy temperatura jest jeszcze albo już nieco niższa niż w ciągu dnia. Upały powodują u mnie totalne spowolnienie procesów życiowych i funkcji umysłowych. Najchętniej zamknęłabym się w klimatyzowanym pomieszczeniu i nie wychodziła dopóki temperatura nie spadnie poniżej 25 stopni w cieniu!! Ale tak w ogóle ja bardzo lubię lato, lubię słońce tylko ta duchota mnie dobija że szkoda gadać. 

Kolejny tydzień kursu, kolejny w upale i mam nadzieję że dziś będzie lepiej niż  w sobotę (tak, tak, w sobotę też miałam zajęcia) bo w sobotę właśnie mieliśmy pierwsze zajęcia "praktyczne" w sali komputerowej. Ale załamałam się, bo okazało się że grupa jest bardzo zróżnicowana pod względem znajomości obsługi komputera. Jedni całego Office'a mają w małym palcu a innym z kolei utworzenie folderu sprawia trudności... Tak więc pierwsze zajęcia uważam za nudne. Na szczęście informatyk się zorientował dlaczego ciągle przeglądałam strony internetowe i zaproponował mi wcześniejsze wyjście do domu - ALLELUJA! Tym sposobem zamiast 4 godzin byłam na zajęciach tylko godzinę :))) więc wolnej soboty miałam nieco więcej niż zakładałam. 

Mąż po powrocie z Francji rozkoszuje się wszystkim co polskie - zwłaszcza jedzeniem. Na szkoleniu karmili go owocami morza i innymi francuskimi specjałami , a że on chłop z krwi i kości to z ogromna chęcią zamieniłby te wszystkie '"robaki" na kawał mięcha z ziemniarami :)) Kiedy jedliśmy w sobotę obiad ( właśnie takie mięcho z ziemniakami ;) ) to stwierdził że lepszego jedzenia nie ma nigdzie na świecie :)) Cóż, wyczytałam między wierszami pochwałę dla mojej kuchni, a co! :)

Ostatnio z przerażeniem zaglądam do kalendarza, bo 4-ty lipca już tuż tuż a w tym roku chyba wolałabym żeby ten czas nie uciekał tak szybko... Otóż to, za dwa dni mam ... no tak, dobrze liczę - 28 urodziny. O matko kochana! jakoś tak im bliżej urodzin tym częściej nachodzą mnie jakieś rozmyślania nad życiem, egzystencją człowieka i takie tam inne filozoficzne bzdury. Mój umysł wymusza na mnie zrobienie podsumowania , coś w rodzaju podsumowania które niektórzy robią na koniec roku... Nie wiem czy to dobry pomysł, bo gdybym miała tak podsumowywać i zrobić bilans zysków i strat  to jeśli chodzi o ten księgowy to chyba dałabym radę , w końcu na kursie jestem, ale taki życiowy bilans to zupełnie inna bajka...